عقد ازدواج بر دو گونه است:
1 - عقد ازدواج دایم.
2 - عقد ازدواج موقت یا صیغه
در عقد دایم مدتی برای ازدواج نیست. زن و شوهر با هم تا آخر عمر زن و شوهر هستند. عقد ازدواج موقت برای مدتی که در متن عقد تعیین شده ،با هم زن و شوهر هستند . بعد از پایان مدت خود به خود از هم جدا می شوند .دیگر زن و شوهر نیستند . فرق های دیگری با هم دارند .
فرق های ازدواج دائم و ازدواج موقت :
1- در ازدواج موقت زن و مرد تصمیم می گیرند به طور موقت با هم ازدواج كنند . پس از پایان مدت ، اگر مایل بودند، دوباره با خواندن عقد جدید ازدواج را تمدید می كنند . اگر مایل نبودند، از هم جدا می شوند.
2- از لحاظ شرایط، در ازدواج موقت ، آزادی بیش تری دارند كه به طور دلخواه به هر نحو كه بخواهند پیمان می بندند، مثلاً در ازدواج دائم خواه ناخواه مرد باید عهده دار مخارج روزانه و لباس و مسكن و احتیاجات زن بشود، ولی در ازدواج موقت بستگی دارد به قرارداری كه میان طرفین منعقد می گردد.
3- در ازدواج دائم ، زن خواه ناخواه باید مرد را به عنوان رئیس خانواده بپذیرد . امر او را در حدود مصالح خانواده اطاعت كند، اما در ازدواج موقت بسته به قراردادی است كه میان آن ها منعقد می گردد.
4- در ازدواج دائم ، زن و شوهر خواه ناخواه از یكدیگر ارث می برند، اما در ازدواج موقت چنین نیست .
5- در نگهداری عده بعد از طلاق در عقد دائم زن باید سه نوبت عادت ماهانه نگه دارد، ولی بعد از پایان مدت در عقد موقت ، دو نوبت عادت ماهانه كافی است .
عقد ازدواج اگر ثبت هم نشود، از نظر شرعی اشکالی ندارد .
تذکر: اگر مرد و زنی خودشان بخواهند عقد ازدواج بخوانند، باید به مسایل شرعی این کار مهم آشنا باشند و به طور صحیح بخوانند .